тэрмаста́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрмаста́тны тэрмаста́тная тэрмаста́тнае тэрмаста́тныя
Р. тэрмаста́тнага тэрмаста́тнай
тэрмаста́тнае
тэрмаста́тнага тэрмаста́тных
Д. тэрмаста́тнаму тэрмаста́тнай тэрмаста́тнаму тэрмаста́тным
В. тэрмаста́тны (неадуш.)
тэрмаста́тнага (адуш.)
тэрмаста́тную тэрмаста́тнае тэрмаста́тныя (неадуш.)
тэрмаста́тных (адуш.)
Т. тэрмаста́тным тэрмаста́тнай
тэрмаста́тнаю
тэрмаста́тным тэрмаста́тнымі
М. тэрмаста́тным тэрмаста́тнай тэрмаста́тным тэрмаста́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрмаста́тны тех. термоста́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрмаста́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрмастата, звязаны з выкарыстаннем яго. Тэрмастатная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмаста́т, -а, М -ста́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для падтрымання пастаяннай тэмпературы.

|| прым. тэрмаста́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)