тэрмаста́т, -а, М -ста́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для падтрымання пастаяннай тэмпературы.

|| прым. тэрмаста́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрмаста́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмаста́т тэрмаста́ты
Р. тэрмаста́та тэрмаста́таў
Д. тэрмаста́ту тэрмаста́там
В. тэрмаста́т тэрмаста́ты
Т. тэрмаста́там тэрмаста́тамі
М. тэрмаста́це тэрмаста́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрмаста́т м., тех. термоста́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрмаста́т, ‑а, М ‑стаце, м.

Апарат, у якім падтрымліваецца пастаянная тэмпература пры дапамозе аўтаматычных рэгулятараў.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і statos — стаячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэрмастат 5/246; 10/398—399

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэрмастат

т. 16, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэрмаста́т

(ад тэрма- + -стат)

апарат, у якім пры дапамозе аўтаматычных рэгулятараў падтрымліваецца пастаянная тэмпература.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

thermostat [ˈθɜ:məstæt] n. тэрмаста́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

термоста́т техн. тэрмаста́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thermostat

[ˈӨɜ:rməstæt]

n.

тэрмаста́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)