тэра́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэра́ска |
тэра́скі |
| Р. |
тэра́скі |
тэра́сак |
| Д. |
тэра́сцы |
тэра́скам |
| В. |
тэра́ску |
тэра́скі |
| Т. |
тэра́скай
тэра́скаю |
тэра́скамі |
| М. |
тэра́сцы |
тэра́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэра́ска ж., уменьш.-ласк. терра́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэра́ска, ‑і, ДМ ‑расцы; Р мн. ‑сак; ж.
Памянш.-ласк. да тэраса (у 1, 4 знач.). Вяргіні і мальвы захінулі ўвесь падмурак, і таму здавалася, што сам дамок з вастраверхім дахам і зашклёнай тэраскай нібыта стаіць на кветках. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)