тэрары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік або ўдзельнік актаў індывідуальнага тэрору.

|| ж. тэрары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. тэрары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрары́ст тэрары́сты
Р. тэрары́ста тэрары́стаў
Д. тэрары́сту тэрары́стам
В. тэрары́ста тэрары́стаў
Т. тэрары́стам тэрары́стамі
М. тэрары́сце тэрары́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрары́ст м. террори́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік і ўдзельнік актаў індывідуальнага тэрору. — Як жа адпачывалі? — запытаўся Стась. — Дзякую. Адпачываў, можна сказаць, не горш за губернатара: губернатар дрыжыць за сваё жыццё, ён баіцца тэрарыстаў. А мне чаго баяцца? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрары́ст м. Terroríst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэрары́ст

(фр. terroriste, ад лац. terror = страх)

прыхільнік і ўдзельнік актаў тэрору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрары́ст

(фр. terroriste, ад лац. terror = страх, жах)

прыхільнік і ўдзельнік тэрору 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

террори́ст тэрары́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да тэрарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gunman [ˈgʌnmən] n. (pl. -men) узбро́ены банды́т, тэрары́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)