тэ́пцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэ́пцік |
тэ́пцікі |
| Р. |
тэ́пціка |
тэ́пцікаў |
| Д. |
тэ́пціку |
тэ́пцікам |
| В. |
тэ́пцік |
тэ́пцікі |
| Т. |
тэ́пцікам |
тэ́пцікамі |
| М. |
тэ́пціку |
тэ́пціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэ́пцік м., разг. башмачо́к (обычно о детской обуви)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэ́пці, -яў, адз. тэ́пець, -пця, м. (разм.).
Від лёгкага хатняга абутку, часцей дзіцячага.
|| памянш. тэ́пцік, -а, мн. -і, -аў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)