тэнары́т

[ад іт. М. Tenore = прозвішча іт. батаніка (1780—1861)]

мінерал падкласа простых вокіслаў чорнага або шэрага колеру з металічным бляскам; служыць сыравінай для атрымання медзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)