тэкты́ты

(ад гр. tektos = плаўкі)

невялікія аплаўленыя кавалкі прыроднага шкла, якія, як мяркуюць, з’яўляюцца касмічным рэчывам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэкты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэкты́т тэкты́ты
Р. тэкты́ту тэкты́таў
Д. тэкты́ту тэкты́там
В. тэкты́т тэкты́ты
Т. тэкты́там тэкты́тамі
М. тэкты́це тэкты́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)