тэксту́ра, -ы, ж. (спец.).

Асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталёў, зерняў, слаёў і пад.).

Т. горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэксту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэксту́ра
Р. тэксту́ры
Д. тэксту́ры
В. тэксту́ру
Т. тэксту́рай
тэксту́раю
М. тэксту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэксту́ра ж., геол. тексту́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэксту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталяў, зерняў, слаёў). Тэкстура горных парод. Тэкстура драўніны. // Рэчыва той або іншай характэрнай будовы.

[Лац. textura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэкстура (від гатычнага пісьма) 3/379

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэкстура

т. 16, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэксту́ра ж. Textúr f -;

тэксту́ра драўні́ны Máserung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэксту́ра

(лац. textura)

асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталёў, зерняў, слаёў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнітная тэкстура

т. 9, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэкстура магнітная

т. 16, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)