тычкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Расстаўляць тычкі (у 1 знач.) пры геадэзічных работах.

Т. дарогу.

|| зак. атычкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. тычкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тычкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тычку́ю тычку́ем
2-я ас. тычку́еш тычку́еце
3-я ас. тычку́е тычку́юць
Прошлы час
м. тычкава́ў тычкава́лі
ж. тычкава́ла
н. тычкава́ла
Загадны лад
2-я ас. тычку́й тычку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тычку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тычкава́ць несов., геод. веши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тычкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Расстаўляць тычкі пры геадэзічных работах. Тычкаваць дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тычкава́ць ábstecken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атычкава́ць гл. тычкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веши́ть несов., геод. тычкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тычкава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да тычкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тычкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тычкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обве́шивать​III несов., геод. (обставлять вехами) атычко́ўваць, тычкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)