Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ты́сячаж.ты́сяча
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́сячаты́сяча, -чы ж.;
◊
ты́сячу раз ты́сячу разо́ў;
в ты́сячу раз у ты́сячу разо́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́сяча, ‑ы, ж.; ліч. і наз.
1.Ліч.кольк. Лік і лічба 1000. Тысяча дзеліцца на 5.// Колькасць, якая абазначаецца лічбай 1000. Тысяча рублёў. Тысяча кіламетраў. □ У гэтым клубе было тысяча дзвесце месц для сядзення.Чорны.//Разм. Сума грошай, якая адпавядае гэтай лічбе. Нічыпар дастаў адкладзеную на падарункі тысячу, схаваў яе ў хкрыню.Асіпенка.Паддалася нарэшце ўгаворам. Прадала хату. Усяго і далі за яе якую тысячу. Але і тысяча на сяле немалыя грошы.Б. Стральцоў.
2.звычайнамн. (ты́сячы, ‑сяч). Вялікая колькасць, мноства каго‑, чаго‑н. Тысячы рознагалосых птушак напоўнілі паветра свістам, шчэбетам і спевамі.Колас.Пахі тысяч кветак перамяшаліся ў гарачым паветры.Шашкоў.//Разм. Вялікія грошы, капітал. [Арцём:] — Цэгла — гэта нашы тысячы і пашана ў прыдачу!Ракітны.
3. У Старажытнай Русі — апалчэнне, якое дзялілася на сотні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«тысяча»,
апалчэнне на Русі; тэрыторыя у некаторых княствах старажытнай Русі.
