ты́ркацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ты́ркаюся |
ты́ркаемся |
| 2-я ас. |
ты́ркаешся |
ты́ркаецеся |
| 3-я ас. |
ты́ркаецца |
ты́ркаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ты́ркаўся |
ты́ркаліся |
| ж. |
ты́ркалася |
| н. |
ты́ркалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ты́ркайся |
ты́ркайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ты́ркаючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ты́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Упірацца ў што‑н., даставаць да чаго‑н. Толькі калі нос лодкі тыркаецца ў бераг, каза выскоквае на зямлю і спрытна ўзбіраецца па абрыве ўверх. Каршукоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́ркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Аднакр. да тыркацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)