тымо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тымо́л
Р. тымо́лу
Д. тымо́лу
В. тымо́л
Т. тымо́лам
М. тымо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тымо́л, -лу м., хим. тимо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тымо́л, ‑у, м.

Крышталічнае рэчыва, якое атрымліваюць з некаторых эфірных масел (выкарыстоўваецца як бактэрыцыдны сродак).

[Ад грэч. thymos — фіміям.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тымол

т. 16, с. 74

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тимо́л хим. тымо́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тымо́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе тымол. Тымолавая зубная паста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)