Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікты́гельны, ‑ая, ‑ае.
1. Які звязаны з плаўкай, нагрэвам і пад. у тыглі (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́гельны
прыметнік, адносны
| ты́гельны | ты́гельнае | ты́гельныя | ||
| ты́гельнага | ты́гельнай ты́гельнае |
ты́гельнага | ты́гельных | |
| ты́гельнаму | ты́гельнай | ты́гельнаму | ты́гельным | |
| ты́гельны ( ты́гельнага ( |
ты́гельную | ты́гельнае | ты́гельныя ( ты́гельных ( |
|
| ты́гельным | ты́гельнай ты́гельнаю |
ты́гельным | ты́гельнымі | |
| ты́гельным | ты́гельнай | ты́гельным | ты́гельных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)