Тыбецкае нагор’е 2/398; 10/357— 358

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тыбецкае нагор’е

т. 16, с. 67

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тыбецкае пісьмо

т. 16, с. 68

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тыбе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыбе́цкі тыбе́цкая тыбе́цкае тыбе́цкія
Р. тыбе́цкага тыбе́цкай
тыбе́цкае		 тыбе́цкага тыбе́цкіх
Д. тыбе́цкаму тыбе́цкай тыбе́цкаму тыбе́цкім
В. тыбе́цкі (неадуш.)
тыбе́цкага (адуш.)		 тыбе́цкую тыбе́цкае тыбе́цкія (неадуш.)
тыбе́цкіх (адуш.)
Т. тыбе́цкім тыбе́цкай
тыбе́цкаю		 тыбе́цкім тыбе́цкімі
М. тыбе́цкім тыбе́цкай тыбе́цкім тыбе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіта́йска-тыбе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіта́йска-тыбе́цкі кіта́йска-тыбе́цкая кіта́йска-тыбе́цкае кіта́йска-тыбе́цкія
Р. кіта́йска-тыбе́цкага кіта́йска-тыбе́цкай
кіта́йска-тыбе́цкае		 кіта́йска-тыбе́цкага кіта́йска-тыбе́цкіх
Д. кіта́йска-тыбе́цкаму кіта́йска-тыбе́цкай кіта́йска-тыбе́цкаму кіта́йска-тыбе́цкім
В. кіта́йска-тыбе́цкі (неадуш.)
кіта́йска-тыбе́цкага (адуш.)		 кіта́йска-тыбе́цкую кіта́йска-тыбе́цкае кіта́йска-тыбе́цкія (неадуш.)
кіта́йска-тыбе́цкіх (адуш.)
Т. кіта́йска-тыбе́цкім кіта́йска-тыбе́цкай
кіта́йска-тыбе́цкаю		 кіта́йска-тыбе́цкім кіта́йска-тыбе́цкімі
М. кіта́йска-тыбе́цкім кіта́йска-тыбе́цкай кіта́йска-тыбе́цкім кіта́йска-тыбе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манго́ла-тыбе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манго́ла-тыбе́цкі манго́ла-тыбе́цкая манго́ла-тыбе́цкае манго́ла-тыбе́цкія
Р. манго́ла-тыбе́цкага манго́ла-тыбе́цкай
манго́ла-тыбе́цкае		 манго́ла-тыбе́цкага манго́ла-тыбе́цкіх
Д. манго́ла-тыбе́цкаму манго́ла-тыбе́цкай манго́ла-тыбе́цкаму манго́ла-тыбе́цкім
В. манго́ла-тыбе́цкі (неадуш.)
манго́ла-тыбе́цкага (адуш.)		 манго́ла-тыбе́цкую манго́ла-тыбе́цкае манго́ла-тыбе́цкія (неадуш.)
манго́ла-тыбе́цкіх (адуш.)
Т. манго́ла-тыбе́цкім манго́ла-тыбе́цкай
манго́ла-тыбе́цкаю		 манго́ла-тыбе́цкім манго́ла-тыбе́цкімі
М. манго́ла-тыбе́цкім манго́ла-тыбе́цкай манго́ла-тыбе́цкім манго́ла-тыбе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́на-тыбе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сі́на-тыбе́цкі сі́на-тыбе́цкая сі́на-тыбе́цкае сі́на-тыбе́цкія
Р. сі́на-тыбе́цкага сі́на-тыбе́цкай
сі́на-тыбе́цкае		 сі́на-тыбе́цкага сі́на-тыбе́цкіх
Д. сі́на-тыбе́цкаму сі́на-тыбе́цкай сі́на-тыбе́цкаму сі́на-тыбе́цкім
В. сі́на-тыбе́цкі (неадуш.)
сі́на-тыбе́цкага (адуш.)		 сі́на-тыбе́цкую сі́на-тыбе́цкае сі́на-тыбе́цкія (неадуш.)
сі́на-тыбе́цкіх (адуш.)
Т. сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкай
сі́на-тыбе́цкаю		 сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкімі
М. сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкай сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тибе́тское наго́рье Тыбе́цкае наго́р’е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тыбет (горы), гл. Тыбецкае нагор’е

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЛА́МА

(тыбецкае, літар. вышэйшы),

будыйскі манах у краінах, дзе пашыраны ламаізм. Тэрмін з’явіўся ў 8 ст. ў Тыбеце, напачатку толькі як тытул манахаў, што мелі вышэйшую вучоную ступень.

т. 9, с. 111

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)