тыбе́цка-бірма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыбе́цка-бірма́нскі тыбе́цка-бірма́нская тыбе́цка-бірма́нскае тыбе́цка-бірма́нскія
Р. тыбе́цка-бірма́нскага тыбе́цка-бірма́нскай
тыбе́цка-бірма́нскае
тыбе́цка-бірма́нскага тыбе́цка-бірма́нскіх
Д. тыбе́цка-бірма́нскаму тыбе́цка-бірма́нскай тыбе́цка-бірма́нскаму тыбе́цка-бірма́нскім
В. тыбе́цка-бірма́нскі (неадуш.)
тыбе́цка-бірма́нскага (адуш.)
тыбе́цка-бірма́нскую тыбе́цка-бірма́нскае тыбе́цка-бірма́нскія (неадуш.)
тыбе́цка-бірма́нскіх (адуш.)
Т. тыбе́цка-бірма́нскім тыбе́цка-бірма́нскай
тыбе́цка-бірма́нскаю
тыбе́цка-бірма́нскім тыбе́цка-бірма́нскімі
М. тыбе́цка-бірма́нскім тыбе́цка-бірма́нскай тыбе́цка-бірма́нскім тыбе́цка-бірма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БІ́РМАНСКАЯ МО́ВА,

адна з кітайска-тыбецкіх моў (тыбецка-бірманская група). Афіц. мова М’янмы (б. Бірма) і мова міжнац. зносін большасці народаў М’янмы. Традыцыйна вылучаюць дыялекты: араканскі, тавойскі, інта, дану, таунйоў, йо (некаторыя даследчыкі лічаць іх самаст. мовамі). У фанетыцы 11 галосных, 33 зычныя фанемы; з’яўляецца тонавай мовай (мае 4 тоны) з аднаскладовай будовай кораня. Асн. спосабы словаўтварэння — словаскладанне і афіксацыя аглюцінатыўнага тыпу. У марфалогіі вылучаюцца іменныя і дзеяслоўныя класы слоў, а таксама службовыя словы, што разам з парадкам слоў перадаюць сінтаксічныя адносіны. Пісьменства бірманскай мовы складовае, пабудаванае на аснове аднаго з відаў паўд.-інд. пісьма. Стараж. пісьмовыя помнікі датуюцца 11 ст.

т. 3, с. 156

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)