тушо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тушо́ўка
Р. тушо́ўкі
Д. тушо́ўцы
В. тушо́ўку
Т. тушо́ўкай
тушо́ўкаю
М. тушо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

1. гл. тушаваць¹.

2. Цені, штрыхі, якія наносяцца на малюнак, план, карту і пад.

Палажыць тушоўку на малюнак.

Густая т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тушо́ўка I ж., в разн. знач. тушёвка;

т. малю́нка — тушёвка рису́нка;

палажы́ць ~ку на малю́нак — положи́ть тушёвку на рису́нок

тушо́ўка II ж. тушёвка; см. тушава́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушо́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушаваць ​1.

2. Цені, штрыхі, якія наносяцца на малюнак, план, карту і пад. Палажыць тушоўку на малюнак.

тушо́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушава́ць¹, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., што.

Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай (у 2 знач.).

|| зак. затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.

|| наз. тушава́нне, -я, н. і тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. тушава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тушёвка ж.

1. (действие) тушо́ўка, -кі ж., тушава́нне, -ння ср.;

2. (штрихи) тушо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)