ту́фель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́фель ту́флі
Р. ту́фля ту́фляў
ту́фель
Д. ту́флю ту́флям
В. ту́фель ту́флі
Т. ту́флем ту́флямі
М. ту́флі ту́флях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ту́фель, -фля м. ту́фля ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́фель,

гл. туфлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́фель м Schuh m -(e)s, -e;

ха́тнія ту́флі Pantóffeln pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ту́фельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да туфель, звязаны з вырабам туфель. Туфельны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́хлік

‘туфель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́хлік ту́хлікі
Р. ту́хліка ту́хлікаў
Д. ту́хліку ту́хлікам
В. ту́хлік ту́хлікі
Т. ту́хлікам ту́хлікамі
М. ту́хліку ту́хліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ту́флі, ту́фель і -фляў, адз. ту́фель, -фля, м.

Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.

Жаночыя т.

|| памянш. ту́флікі, -аў, адз. ту́флік, -а, м. і ту́фелькі, -лек і -лькаў, адз. ту́фелька, -і, ж.

|| прым. ту́фельны, -ая, -ае і ту́флевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́флі, ед. ту́фель, -фля м. ту́фли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуа́нты, -аў, адз. пуа́нт, -а, М -нце, м.

Балетныя туфлі з цвёрдым наском.

Стаяць на пуантах, танцаваць на пуантах (абапіраючыся на наскі такіх туфель).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полуботи́нки мн. ту́флі, -ляў, ед. ту́фель, -фля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)