туру́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. туру́канне
Р. туру́кання
Д. туру́канню
В. туру́канне
Т. туру́каннем
М. туру́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)