турнэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. турнэ́ турнэ́
Р. турнэ́ турнэ́
Д. турнэ́ турнэ́
В. турнэ́ турнэ́
Т. турнэ́ турнэ́
М. турнэ́ турнэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

турнэ́, нескл., н.

1. Падарожжа па кругавым маршруце.

Т. вакол свету.

2. Паездка артыстаў, спартсменаў на гастрольныя выступленні, спаборніцтвы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турнэ́ нескл., ср. турне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турнэ́, нескл., н.

1. Падарожжа па кругавому маршруту. Студэнты розных маскоўскіх вышэйшых навучальных устаноў робяць турнэ па Савецкай краіне. «Звязда». // Разм. Паход, паездка. Пасля гэтага турнэ ляснічага па ўсіх кварталах многія леснікі былі выкліканы ў канцылярыю. Сіняўскі.

2. Паездка артыстаў, спартсменаў на гастрольныя выступленні, спаборніцтвы і пад. Вядомы імпрэсарыо італьянец Латуза запрапанаваў мне гастрольнае турнэ па Еўропе. Рамановіч.

[Фр. tournee.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Турнэ, гл. Турнейскі век (ярус)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

турнэ

т. 16, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

турнэ́ н. нескл. Tournée [tʊr´ne:] f -, -s і -né¦en, Gástspielreise f -, -n;

адпра́віцца ў турнэ́ éine Tournée ántreten*, auf Tournée géhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

турнэ́

(фр. tournée)

1) падарожжа па кругавым маршруце;

2) паездка артыстаў на гастролі, а таксама спартсменаў на выступленні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Турнэ́ ‘падарожжа па кругавым маршруце, паход, паездка’ (ТСБМ). Праз рускую мову (турне́) з франц. tournée ‘аб’езд, падарожжа па кругавым маршруце’, якое з tourner ‘абарачаць, вярцець, круціць’ < лац. tornāre ‘тачыць на варштаце’ (Голуб-Ліер, 494; Даза, 716–717; ЕСУМ, 5, 683).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

турнэ́

(фр. toumée)

1) падарожжа па кругавым маршруце (напр. т. вакол Еўропы);

2) паездка артыстаў на гастролі, а таксама спартсменаў на выступленні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)