турбаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў, які прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

|| прым. турбаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турбаво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбаво́з турбаво́зы
Р. турбаво́за турбаво́заў
Д. турбаво́зу турбаво́зам
В. турбаво́з турбаво́зы
Т. турбаво́зам турбаво́замі
М. турбаво́зе турбаво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

турбаво́з м., тех. турбово́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Турбавоз 10/336

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

турбаво́з, ‑а, м.

Лакаматыў, які прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбавоз

т. 16, с. 39

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

турбово́з техн. турбаво́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)