турава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.
Тое, што і ўторыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
турава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
туру́ю |
туру́ем |
| 2-я ас. |
туру́еш |
туру́еце |
| 3-я ас. |
туру́е |
туру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
турава́ў |
турава́лі |
| ж. |
турава́ла |
| н. |
турава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
туру́й |
туру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
туру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
турава́ць несов., муз. вто́рить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
турава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
1. Спец. Выконваць другую партыю пры спяванні або ігры на музычным інструменце; уторыць.
2. каму-чаму. Паўтараць чые‑н. словы, якія-н гукі. Манатонна гудуць тэлефонныя правады. Ім туруюць камары. Масарэнка. Вечар... Вечар асенні, хмуры... Дожджык цалуе шыбы. Вецер пяе — туруе. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Турава́ць ‘выконваць другую партыю пры спяванні або ігры’ (ТСБМ), ‘акампаніраваць’ (Шат.). З польск. wtórować ‘уторыць’, гл. утараваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вто́рить несов.
1. (кому, чему) паўтара́ць (каго, што); (поддакивать) падта́кваць (каму, чаму);
2. муз. турава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
basować
незак.
1. басіць; спяваць (гаварыць) басам;
2. акампаніраваць; тураваць;
3. перан. komu тураваць, падтакваць каму, падлізвацца да каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
уто́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
1. Спец. Выконваць другую партыю ў спевах або на музычным інструменце; тураваць. Забыўшыся па стомленасць, Леванок пачынаў уторыць Мар’яне, і два галасы, пераплятаючыся, напаўнялі пакой любімай мелодыяй... Стаховіч.
2. каму-чаму. Паўтараць якія‑н. гукі. Раскоцістым рэхам уторыць Машынам суседні лясок. Колас. Зямля па шчырасці аддорыць За шчодрасць жыхара нябёс: Зірні, як промню ліст уторыць Суладнай музыкаю рос! Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)