ту́пікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́пікавы ту́пікавая ту́пікавае ту́пікавыя
Р. ту́пікавага ту́пікавай
ту́пікавае		 ту́пікавага ту́пікавых
Д. ту́пікаваму ту́пікавай ту́пікаваму ту́пікавым
В. ту́пікавы (неадуш.)
ту́пікавага (адуш.)		 ту́пікавую ту́пікавае ту́пікавыя (неадуш.)
ту́пікавых (адуш.)
Т. ту́пікавым ту́пікавай
ту́пікаваю		 ту́пікавым ту́пікавымі
М. ту́пікавым ту́пікавай ту́пікавым ту́пікавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́пікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тупіка, належыць яму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)