туні́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туні́ска туні́скі
Р. туні́скі туні́сак
Д. туні́сцы туні́скам
В. туні́ску туні́сак
Т. туні́скай
туні́скаю		 туні́скамі
М. туні́сцы туні́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

туні́ска,

гл. тунісцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туні́сцы, -аў, адз. туні́сец, -нісца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туніса.

|| ж. туні́ска, -і, ДМ -нісцы, мн. -і, -сак.

|| прым. туні́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туни́ска туні́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туні́сцы, ‑аў; адз. тунісец, ‑нісца, м.; туніска, ‑і, ДМ ‑нісцы; мн. туніскі, ‑сак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туніса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)