тундравыя глебы

т. 16, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тундравыя зоны

т. 16, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ту́ндравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́ндравы ту́ндравая ту́ндравае ту́ндравыя
Р. ту́ндравага ту́ндравай
ту́ндравае		 ту́ндравага ту́ндравых
Д. ту́ндраваму ту́ндравай ту́ндраваму ту́ндравым
В. ту́ндравы (неадуш.)
ту́ндравага (адуш.)		 ту́ндравую ту́ндравае ту́ндравыя (неадуш.)
ту́ндравых (адуш.)
Т. ту́ндравым ту́ндравай
ту́ндраваю		 ту́ндравым ту́ндравымі
М. ту́ндравым ту́ндравай ту́ндравым ту́ндравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рна-ту́ндравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-ту́ндравы го́рна-ту́ндравая го́рна-ту́ндравае го́рна-ту́ндравыя
Р. го́рна-ту́ндравага го́рна-ту́ндравай
го́рна-ту́ндравае		 го́рна-ту́ндравага го́рна-ту́ндравых
Д. го́рна-ту́ндраваму го́рна-ту́ндравай го́рна-ту́ндраваму го́рна-ту́ндравым
В. го́рна-ту́ндравы (неадуш.)
го́рна-ту́ндравага (адуш.)		 го́рна-ту́ндравую го́рна-ту́ндравае го́рна-ту́ндравыя (неадуш.)
го́рна-ту́ндравых (адуш.)
Т. го́рна-ту́ндравым го́рна-ту́ндравай
го́рна-ту́ндраваю		 го́рна-ту́ндравым го́рна-ту́ндравымі
М. го́рна-ту́ндравым го́рна-ту́ндравай го́рна-ту́ндравым го́рна-ту́ндравых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ЛАПЛА́НДЫЯ,

прыродная вобласць на Пн Еўропы, у Швецыі, Нарвегіі, Фінляндыі і на 3 Кольскага п-ва (Расія). Размешчана паміж 64—66° паўн. ш. Таежныя і тундравыя ландшафты. Асн. раён рассялення саамаў (лапары, або лапландцы). На 3 Кольскага п-ва Лапландскі запаведнік.

т. 9, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЭРАДРО́М

(ад аэра... + грэч. dromos месца для бегу, бег),

тэрыторыя з паветранай прасторай, комплексам збудаванняў і абсталявання, якія прызначаны для ўзлёту, пасадкі, размяшчэння і абслугоўвання самалётаў, верталётаў і планёраў. Асн. элементы аэрадрома: лётная зона, лётнае поле, лётная паласа, канцавыя і бакавыя палосы бяспекі, паветр. падыходы, рулёжныя дарожкі, навігацыйнае абсталяванне (радыёмаякі, радыёлакацыйныя станцыі і інш.), святлосігнальныя сістэмы і інш.

Бываюць аэрадромы грамадзянскія, ваенныя і сумеснага базіравання, трасавыя — для эксплуатацыі самалётаў і верталётаў, якія перавозяць па авіялініях пасажыраў, грузы, пошту (да іх належаць усе аэрадромы аэрапортаў) і спец. прызначэння (напр., с.-г., лясной і санітарнай авіяцыі), заводскія, вучэбныя, клубна-спартыўныя. Адрозніваюць аэрадромы з адной або некалькімі ўзлётна-пасадачнымі палосамі (УПП) са штучным пакрыццём і аэрадромы з грунтавымі УПП. У залежнасці ад памераў УПП і трываласці штучных пакрыццяў грамадзянскія аэрадромы падзяляюцца на класы. Ваен. аэрадромы паводле прызначэння бываюць вайсковыя (флоцкія), вучэбныя і спецыяльныя (для выпрабавання лятальных апаратаў і інш. мэтаў); паводле характару выкарыстання — асноўныя, запасныя, несапраўдныя (для падману праціўніка) і аэрадромы манеўру. Паводле геагр. (прыродных) умоў адрозніваюць аэрадромы палярныя, пустынныя (тундравыя), горныя, водныя (гідрааэрадромы), лядовыя; па ступені абсталявання — пастаянныя і палявыя (часовыя). У залежнасці ад даўжыні і шырыні УПП і трываласці пакрыцця, абсталявання сродкамі тэхн. забеспячэння палётаў ваен. аэрадромы падзяляюцца на пазакласныя, 1, 2, 3, 4-га класаў і пасадачныя пляцоўкі. Пры вял. грамадзянскіх аэрадромах узводзяцца аэрапарты.

т. 2, с. 171

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)