ту́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́льскі ту́льская ту́льскае ту́льскія
Р. ту́льскага ту́льскай
ту́льскае		 ту́льскага ту́льскіх
Д. ту́льскаму ту́льскай ту́льскаму ту́льскім
В. ту́льскі (неадуш.)
ту́льскага (адуш.)		 ту́льскую ту́льскае ту́льскія (неадуш.)
ту́льскіх (адуш.)
Т. ту́льскім ту́льскай
ту́льскаю		 ту́льскім ту́льскімі
М. ту́льскім ту́льскай ту́льскім ту́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́льский ту́льскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бая́н ’музыкальны інструмент’, укр. бая́н. Запазычанне з рус. бая́н ’тс’ (а гэта па імені легендарнага Баяна ў «Слове о полку Игореве»). Назва была дадзена рускім гарманістам А. Ф. Арланскім-Цітарэнкам (1877–1941) першаму ў свеце храматычнаму гармоніку, які сканструяваў тульскі майстар М. І. Белабародаў (1827–1912). Гл. БСЭ; Шанскі 1, Б, 65.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)