трэ́скат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трэ́скат
Р. трэ́скату
Д. трэ́скату
В. трэ́скат
Т. трэ́скатам
М. трэ́скаце

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

sputter

[ˈspʌtər]

1.

v.i.

1) шыпе́ць, трашчэ́ць (пра аго́нь), сквірчэ́ць (пра сква́ркі)

2) пы́рскаць, плява́цца, выплёўваць

3) лапата́ць

2.

n.

1) шыпе́ньне n., трэ́скат -у m.; сквірчэ́ньне n.

2) лапата́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)