трэніро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. гл. трэніраваць.

2. Вучэбныя заняткі, практыкаванні з мэтай удасканалення навыкаў, уменняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэніро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трэніро́ўка трэніро́ўкі
Р. трэніро́ўкі трэніро́вак
Д. трэніро́ўцы трэніро́ўкам
В. трэніро́ўку трэніро́ўкі
Т. трэніро́ўкай
трэніро́ўкаю		 трэніро́ўкамі
М. трэніро́ўцы трэніро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэніро́ўка ж. трениро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Вучэбныя заняткі, практыкаванні з мэтай удасканалення якога‑н. навыку, умення. Трэніроўка па плаванню. // Развіццё чаго‑н. Трэніроўка мускулаў. Трэніроўка памяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэніроўка

т. 16, с. 15

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трэніро́ўка ж.

1. (дзеянне) Training [´trɛ:- i ´tre:-] n -s, Trainíeren n -s, Übung f -, -en;

аўтаге́нная трэніро́ўка autogénes Training;

дасягну́ць чаго-н. трэніро́ўкай étwas durch Training erréichen;

2. спарт. (заняткі) Training erlángen;

2. спарт. (заняткі) Training n -s, -s;

трэніро́ўка па пла́ванні Schwímmtraining n;

на трэніро́ўцы beim Training;

на трэніро́ўку zum Training;

3. (натрэніраванасць) Trainíertheit f -; (спартыўны стан) Konditión f -, Fítness f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трэнірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Навучаючы каго-н., праводзіць сістэматычныя практыкаванні.

Т. хакеістаў.

2. што. Пастаяннай сістэматычнай работай, практыкаваннямі развіваць, умацоўваць што-н.

Т. памяць.

|| зак. натрэнірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| звар. трэнірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. натрэнірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. трэніро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АЎТАГЕ́ННАЯ ТРЭНІРО́ЎКА,

метад лячэння, які прадугледжвае навучанне пацыентаў мышачнай рэлаксацыі (расслабленасці), самаўнушэнню, уменню кантраляваць міжвольную разумовую актыўнасць з мэтай памяншэння эмацыянальнай напружанасці, павышэння эфектыўнасці значнай для суб’екта дзейнасці. Вылучаюць 2 ступені аўтагеннай трэніроўкі: навучанне рэлаксацыі, стварэнне адчуванняў цяжкасці, цяпла, холаду, якія сведчаць аб кіраванні вегетатыўнымі функцыямі і стварэнне гіпнатычных станаў рознага ўзроўню. Выкарыстоўваецца ў медыцыне, спорце, педагогіцы, на вытворчасці, у самавыхаванні.

т. 2, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трениро́вка трэніро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЎТАТРЭ́НІНГ

(ад аўта... + англ. training трэніроўка),

псіхатэрапеўтычны метад уздзеяння чалавека на свой фіз. і псіхічны стан пры дапамозе самаўнушэння (гл. таксама Аўтагенная трэніроўка).

т. 2, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)