трэна́ж, -у́, м. (спец.).

Сістэма, комплекс трэніровачных практыкаванняў.

Цыркавы т.

|| прым. трэна́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэна́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэна́ж трэнажы́
Р. трэнажу́ трэнажо́ў
Д. трэнажу́ трэнажа́м
В. трэна́ж трэнажы́
Т. трэнажо́м трэнажа́мі
М. трэнажы́ трэнажа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэна́ж, -жу́ м. трена́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэна́ж, ‑у, м.

Тое, што і трэніроўка; комплекс практыкаванняў для трэніроўкі. Балетны трэнаж. Цыркавы трэнаж.

[Ад англ. train — трэніраваць, трэніравацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэна́ж

(ад англ. train = выхоўваць, навучаць)

трэніроўка, а таксама комплекс практыкаванняў для трэніроўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэна́ж

(фр. trainage, ад англ. train = трэніраваць)

трэніроўка, а таксама комплекс практыкаванняў для трэніроўкі (у спорце, балеце і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

трена́ж спорт. трэна́ж, -жу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэнажо́р

(ад трэнаж)

вучэбна-трэніровачнае прыстасаванне для выпрацоўкі навыкаў і ўдасканалення тэхнікі кіравання машынай пры падрыхтоўцы лётчыкаў, касманаўтаў, шафёраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)