трэ́мар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трэ́мар
Р. трэ́мару
Д. трэ́мару
В. трэ́мар
Т. трэ́марам
М. трэ́мары

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Трэмар 9/135

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

трэ́мар

(лац. tremor)

дрыжанне, якое адзначаецца ва ўсім целе або яго частках, павеках пры некаторых нервовых захворваннях, хранічным алкагалізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)