трэ́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трэ́кавы трэ́кавая трэ́кавае трэ́кавыя
Р. трэ́кавага трэ́кавай
трэ́кавае		 трэ́кавага трэ́кавых
Д. трэ́каваму трэ́кавай трэ́каваму трэ́кавым
В. трэ́кавы (неадуш.)
трэ́кавага (адуш.)		 трэ́кавую трэ́кавае трэ́кавыя (неадуш.)
трэ́кавых (адуш.)
Т. трэ́кавым трэ́кавай
трэ́каваю		 трэ́кавым трэ́кавымі
М. трэ́кавым трэ́кавай трэ́кавым трэ́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трэ́кавы спорт. тре́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэ́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трэка. Трэкавыя гонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартыўнае збудаванне з кругавой дарожкай для трэніровак і гоначных спаборніцтваў па вела- і мотаспорце.

Веласіпедны т.

|| прым. трэ́кавы, -ая, -ае.

Трэкавыя гонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тре́ковый спорт. трэ́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)