трыё́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. трыё́ль трыё́лі
Р. трыё́лі трыё́лей
трыё́ляў
Д. трыё́лі трыё́лям
В. трыё́ль трыё́лі
Т. трыё́ллю трыё́лямі
М. трыё́лі трыё́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыёль ж., муз. трио́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыёль, ‑і, ж.

Трохдольная рытмічна я музычная фігура ў музыцы двухдольнага размеру; група з трох рытмічна аднолькавых пот, роўных па працягласці дзвюм нотам таго ж напісання.

[Ням. Triole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыёль ж. муз. Trióle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трыёль

(ням. Triole, ад іт. trio = трыо)

трохдольная рытмічная фігура ў музыцы двухдольнага размеру, група з трох нот, роўная па працягласці дзвюм звычайным нотам таго ж напісання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трио́ль муз. трыёль, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Trióle

f -, -n муз. трыёль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)