трыя́сава-ю́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трыя́сава-ю́рскі |
трыя́сава-ю́рская |
трыя́сава-ю́рскае |
трыя́сава-ю́рскія |
| Р. |
трыя́сава-ю́рскага |
трыя́сава-ю́рскай трыя́сава-ю́рскае |
трыя́сава-ю́рскага |
трыя́сава-ю́рскіх |
| Д. |
трыя́сава-ю́рскаму |
трыя́сава-ю́рскай |
трыя́сава-ю́рскаму |
трыя́сава-ю́рскім |
| В. |
трыя́сава-ю́рскі (неадуш.) трыя́сава-ю́рскага (адуш.) |
трыя́сава-ю́рскую |
трыя́сава-ю́рскае |
трыя́сава-ю́рскія (неадуш.) трыя́сава-ю́рскіх (адуш.) |
| Т. |
трыя́сава-ю́рскім |
трыя́сава-ю́рскай трыя́сава-ю́рскаю |
трыя́сава-ю́рскім |
трыя́сава-ю́рскімі |
| М. |
трыя́сава-ю́рскім |
трыя́сава-ю́рскай |
трыя́сава-ю́рскім |
трыя́сава-ю́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ЗАХО́ДНЯЯ КАРДЫЛЬЕ́РА А́НДАЎ
(Cordillera Occidental),
горны хрыбет, найб. высокі зах. край горнай сістэмы Андаў. Размешчана на тэр. Калумбіі, Эквадора, Перу, Балівіі, уздоўж чылійска-балівійскай мяжы. Даўж. каля 400 км. Выш. рэльефу ад 2500 м да 5000 м і больш. Найб. выш. 6768 м (г. Уаскаран). Складзена з трыясава-юрскіх вапнякоў, кангламератаў, пясчанікаў, гіпсаў, сланцаў, якія перамяжаюцца вулканічнымі пародамі і пранізаны інтрузіямі гранадыярытаў. Старажытны і сучасны вулканізм, шматлікія дзеючыя і патухлыя вулканы (Чымбараса, 6267 м; Карапуна, 6425 м; Сахама, 6520, і інш.). На самых высокіх вяршынях снежнікі і ледавікі. Радовішчы золата, плаціны, серы, руд медзі і жалеза.
т. 7, с. 24
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЗАХО́ДНЕ-СІБІ́РСКАЯ ПЛІТА́,
частка Цэнтральнаеўраазіяцкай маладой платформы, якая адпавядае плошчы Заходне-Сібірскай раўніны, а на Пн заходзіць на шэльф Карскага м. На З. абмежавана Урала-Новазямельскім выступам на ПдУ — Казахстана-Алтайскім і Кузнецка-Саянскім выступамі; на У прымыкае да Сібірскай платформы. Кустанайская седлавіна аддзяляе З.п. ад Туранскай пліты. Фундамент складзены з рознаўзроставых палеазойскіх складкавых парод, у цэнтр. ч. ёсць дакембрыйскія масівы. На паверхні фундамента рыфтавыя ўпадзіны субмерыдыянальнага напрамку, запоўненыя кантынентальнымі трыясава-юрскімі адкладамі. З мезазою на стан З.п. ўплывалі адмоўныя тэктанічныя рухі, якія паступова кампенсаваліся намнажэннем мезазойскіх і кайназойскіх адкладаў (магутнасць да 4—6 км). Гэтыя адклады стварылі платформавы чахол. На З.п. шмат прамысл. радовішчаў: нафты, газу (гл. Заходне-Сібірская нафтагазаносная правінцыя), вугалю, жал. руд, баксітаў, марганцавых руд, соды, вял. паклады торфу, Заходне-Сібірскі артэзіянскі басейн.
т. 7, с. 15
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)