трыхіно́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трыхіно́зны |
трыхіно́зная |
трыхіно́знае |
трыхіно́зныя |
| Р. |
трыхіно́знага |
трыхіно́знай
трыхіно́знае |
трыхіно́знага |
трыхіно́зных |
| Д. |
трыхіно́знаму |
трыхіно́знай |
трыхіно́знаму |
трыхіно́зным |
| В. |
трыхіно́зны (неадуш.)
трыхіно́знага (адуш.) |
трыхіно́зную |
трыхіно́знае |
трыхіно́зныя (неадуш.)
трыхіно́зных (адуш.) |
| Т. |
трыхіно́зным |
трыхіно́знай
трыхіно́знаю |
трыхіно́зным |
трыхіно́знымі |
| М. |
трыхіно́зным |
трыхіно́знай |
трыхіно́зным |
трыхіно́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трыхіно́зны мед., вет. трихино́зный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трыхіно́зны, ‑ая, ‑ае.
З трыхінамі, заражаны трыхінамі. Трыхінознае мяса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыхіно́зны мед. trichinös
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
трихино́зный трыхіно́зны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
trichinös
a заал., мед. трыхіно́зны, трыхінелёзны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)