трыхіно́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыхіно́з
Р. трыхіно́зу
Д. трыхіно́зу
В. трыхіно́з
Т. трыхіно́зам
М. трыхіно́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыхіно́з, -зу м., мед., вет. трихино́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыхіно́з

(н.-лац. trichinosis, ад гр. trichinos = валасяны)

глісная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца трыхінамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трихино́з мед., вет. трыхіно́з, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыхінелёз

(ад трыхінела)

тое, што і трыхіноз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

włośnica

ж.

1. бат. мяшэй (Setaria italica L.);

2. лобзік;

3. мед. трыхіноз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)