назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| трыхіне́лы | ||
| трыхіне́лы | трыхіне́л | |
| трыхіне́ле | трыхіне́лам | |
| трыхіне́лу | трыхіне́л | |
| трыхіне́лай трыхіне́лаю |
трыхіне́ламі | |
| трыхіне́ле | трыхіне́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
(
тое, што і трыхіна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трыхінелёз
(ад
тое, што і трыхіноз.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)