Лік і лічба 300. Трыста дзеліцца на пяць.// Колькасць, якая абазначаецца лічбай 300. Трыста чалавек. □ — Трыста вёрст прайсці? За суткі? — Проста здзіўлен быў салдат.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тры́сталіч dreihúndert
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
трыста
Том: 34, старонка: 59.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Тры́ста ‘лік і лічба 300’, ‘колькасць, якая абазначаецца лічбай 300’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Вруб.), тры́ста, тры́сто ‘тс’ (ТС), ст.-бел.триста, трыста ‘тс’, сюды ж трисотный ‘трохсоты’ (ГСБМ). Укр.три́ста, рус.три́ста, польск.trzysta (ж. і н. род), trzystu (м. род), н.-луж.tśista, в.-луж.tři sta, чэш.tři sta, славац.tristo, славен.tri sto, харв.trȉsta, серб.три̏ста, балг.три́ста, макед.приста, ст.-слав.три съта. Прасл.*tri sъta, утворанае ад *tri (‘тры’ ў форме ніякага роду) і *sъta (< sъto) — у форме Н. скл. мн. ліку: *sъto скланялася як *selo (Борысь, 652; ЕСУМ, 5, 641; Новое в рус. этим., 230–231). Да тры і сто (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трохсо́тыгл.трыста.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохсотго́ддзе, -я, н.
1. Прамежак часу тэрмінам у трыста гадоў.
2.чаго. Гадавіна чаго-н., што адбылося трыста гадоў таму назад.
|| прым.трохсотгадо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохсотгадо́вы, -ая, -ае.
1.гл. трохсотгоддзе.
2. Які праіснаваў трыста гадоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
