тры́сель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тры́сель тры́селі
Р. тры́селя тры́селяў
Д. тры́селю тры́селям
В. тры́сель тры́селі
Т. тры́селем тры́селямі
М. тры́селі тры́селях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тры́сель м., мор. три́сель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тры́сель, ‑я, м.

Косы трохвугольны або чатырохвугольны парус, які ставіцца ззаду мачты.

[Англ. trysail.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры́сель

(англ. trysail)

косы трохвугольны або чатырохвугольны парус, які ставіцца ззаду мачты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

три́сель мор. тры́сель, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)