трыно́жак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́жак трыно́жкі
Р. трыно́жка трыно́жкаў
Д. трыно́жку трыно́жкам
В. трыно́жак трыно́жкі
Т. трыно́жкам трыно́жкамі
М. трыно́жку трыно́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыно́жак, -жка, мн. -жкі, -жкаў, м.

Падстаўка на трох ножках, а таксама прыстасаванне рознага прызначэння, зробленае з трох палак, жэрдак і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыно́жак, -жка м. (подставка) трено́жник, трено́га ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыно́жак, ‑жка, м.

Падстаўка на трох ножках, а таксама прыстасаванне рознага прызначэння, якое складаецца з трох палак, жэрдак і пад. Маці з Маняй начысцілі бульбы, расклалі на камінку агонь і паставілі чыгунок на трыножак. Якімовіч. За разложыстым дубам я заўважыў нізенькі трыножак — мальберт з няскончаным эцюдам. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыно́жак м. Dréifuß m -es, -füße

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трыно́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыно́жка трыно́жкі
Р. трыно́жкі трыно́жак
Д. трыно́жцы трыно́жкам
В. трыно́жку трыно́жкі
Т. трыно́жкай
трыно́жкаю		 трыно́жкамі
М. трыно́жцы трыно́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыно́га, -і, ДМ -но́зе, мн. -і, -но́г, ж. (разм.).

1. Тое, што і трыножак.

2. Пута, якім звязваюць пярэднія ногі каня з адной задняй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыно́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і трыножак.

2. Столік на трох ножках, на якім запальваўся свяшчэнны агонь або прыносілася ахвяра бажаству ў старажытных народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tripod

[ˈtraɪpɑ:d]

n.

трыно́жак -ка, трыно́жнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трено́жник

1. (подставка) трыно́жак, -жка м.;

2. (жертвенник) трыно́жнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)