тры́віум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тры́віум |
тры́віумы |
| Р. |
тры́віума |
тры́віумаў |
| Д. |
тры́віуму |
тры́віумам |
| В. |
тры́віум |
тры́віумы |
| Т. |
тры́віумам |
тры́віумамі |
| М. |
тры́віуме |
тры́віумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тры́віум
(лац. trivium, ад tres = тры + via = шлях)
тры гуманітарныя навукі — граматыка, рыторыка і дыялектыка, якія былі асноўнымі прадметамі ў сярэдневяковых універсітэтах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)