Трушчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трушчы́
Р. Трушчо́ў
Д. Трушча́м
В. Трушчы́
Т. Трушча́мі
М. Трушча́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трушчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трушчу́ трушчы́м
2-я ас. трушчы́ш трушчыце́
3-я ас. трушчы́ць трушча́ць
Прошлы час
м. трушчэ́ў трушчэ́лі
ж. трушчэ́ла
н. трушчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. трушчы́ трушчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час трушчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́шчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тру́шчу тру́шчым
2-я ас. тру́шчыш тру́шчыце
3-я ас. тру́шчыць тру́шчаць
Прошлы час
м. тру́шчыў тру́шчылі
ж. тру́шчыла
н. тру́шчыла
Загадны лад
2-я ас. тру́шчы тру́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тру́шчачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)