трухану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
трухану́ |
труханё́м |
| 2-я ас. |
трухане́ш |
труханяце́ |
| 3-я ас. |
трухане́ |
трухану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
трухану́ў |
трухану́лі |
| ж. |
трухану́ла |
| н. |
трухану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
трухані́ |
трухані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
трухану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Трухане́ц ‘стрэсены арэх’ (Янк. 1). Да трухану́ць — шматкратнага дзеяслова ад трухну́ць ‘страсянуць, скалануць’ (Нар. Гом., Юрч. Вытв.), параўн. польск. trząchnąć, якое да trząść ‘трэсці’ (Брукнер, 579).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)