тру́хам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
тру́хам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тру́хам нареч., см. трушко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трух, -у, м. (разм.).

1. Павольны бег каня.

Конь з галопу перайшоў на т.

2. у знач. прысл. тру́хам. Павольнай рыссю, подбегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тру́хам ‘дробнай рыссю’ (ТСБМ, Шат.), тру́хом ‘тс’ (ТС). Гл. трух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тру́хам, трушко́м прысл:

е́хаць тру́хам im léichten Trab réiten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тру́хаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Бегчы подбегам, трухам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тру́х
Р. тру́ху
Д. тру́ху
В. тру́х
Т. тру́хам
М. тру́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трух, ‑у, м.

Разм.

1. Павольная рысь. Конь адразу разумее .. [Сашу] — запавольвае ход, з галопу пераходзіць на трух. Дамашэвіч.

2. у знач. прысл. тру́хам. Трушком, подбегам. Лёгкім трухам панесліся коні назад па дарозе. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

truchcikiem

трушком; трухам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

протруси́ть​I сов. (проехать, пробежать) разг. прае́хаць (прабе́гчы) трушко́м (тру́хам); пратру́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)