тру́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́пны тру́пная тру́пнае тру́пныя
Р. тру́пнага тру́пнай
тру́пнае		 тру́пнага тру́пных
Д. тру́пнаму тру́пнай тру́пнаму тру́пным
В. тру́пны (неадуш.)
тру́пнага (адуш.)		 тру́пную тру́пнае тру́пныя (неадуш.)
тру́пных (адуш.)
Т. тру́пным тру́пнай
тру́пнаю		 тру́пным тру́пнымі
М. тру́пным тру́пнай тру́пным тру́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́пны I тру́пный;

т. яд — тру́пный яд

тру́пны II театр. тру́ппный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трупа. Трупны яд. Трупны пах. // Уласцівы трупу, такі, як у трупа. Ліловае святло з-за штор рабіла твар шэфа трупным. Караткевіч. // Які жыве на трупах. Трупная муха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

труп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мёртвае цела чалавека або жывёлы.

|| прым. тру́пны, -ая, -ае.

Т. яд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́пный тру́пны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

птомаи́ны мн., спец. птамаі́ны, -наў, тру́пны яд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trupi

трупны;

~a główka заал. мёртвая галава (Acherontia atropos)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)