трубча́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трубча́тка |
трубча́ткі |
| Р. |
трубча́ткі |
трубча́так |
| Д. |
трубча́тцы |
трубча́ткам |
| В. |
трубча́тку |
трубча́ткі |
| Т. |
трубча́ткай
трубча́ткаю |
трубча́ткамі |
| М. |
трубча́тцы |
трубча́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трубча́тка ж., тех. трубча́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трубча́тка техн. трубча́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трубча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Устаноўка для бесперапыннага перагону нафты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)