Verbum

стэтаско́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухвання сэрца і лёгкіх.

|| прым. стэтаско́пны, -ая, -ае.

трубча́сты, -ая, -ае.

1. Які мае форму трубы, трубкі.

Трубчастая косць.

2. Які складаецца з труб, трубак.

Трубчастая студня.

Трубчастае сцябло.

ту́ба², -ы, мн. -ы, туб, ж.

Духавы медны музычны інструмент самага нізкага рэгістра, які складаецца са шматразова сагнутай трубкі і раструба.

кларне́т, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м.

Драўляны духавы музычны інструмент у выглядзе трубкі з клапанамі і невялікім раструбам на другім канцы.

|| прым. кларне́тны, -ая, -ае.

страваво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

|| прым. страваво́дны, -ая, -ае.

фле́йта, -ы, ДМ фле́йце, мн. -ы, флейт, ж.

Духавы музычны інструмент высокага рэгістра ў выглядзе драўлянай або металічнай трубкі з адтулінамі і клапанамі.

|| прым. фле́йтавы, -ая, -ае.