тру́бачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́бачны тру́бачная тру́бачнае тру́бачныя
Р. тру́бачнага тру́бачнай
тру́бачнае		 тру́бачнага тру́бачных
Д. тру́бачнаму тру́бачнай тру́бачнаму тру́бачным
В. тру́бачны (неадуш.)
тру́бачнага (адуш.)		 тру́бачную тру́бачнае тру́бачныя (неадуш.)
тру́бачных (адуш.)
Т. тру́бачным тру́бачнай
тру́бачнаю		 тру́бачным тру́бачнымі
М. тру́бачным тру́бачнай тру́бачным тру́бачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́бачны тру́бочный;

т. заво́д — тру́бочный заво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́бачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трубкі (у 1 знач.); прызначаны для вырабу труб, трубак. Трубачны завод. // Які складаецца з труб, трубак; зроблены, пабудаваны з труб, трубак. Трубачныя рыштаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. труба.

2. Назва розных прыбораў і прыстасаванняў звычайна цыліндрычнай формы.

Рэнтгенаўская т.

3. У біялогіі і анатоміі: назва розных полых органаў цыліндрычнай формы.

Дыхальная т.

4. Частка тэлефоннага апарата з прыладай для слухання і мікрафонам.

Зняць трубку.

5. Рулон, скрутак якога-н. матэрыялу ў форме вузкай трубы.

Т. палатна.

|| памянш. тру́бачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. тру́бачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.) і тру́бкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Трубачны завод.

Трубачныя рыштаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́бный

1. тру́бачны, тру́бкавы;

2. (относящийся к трубке для курения) лю́лечны, лю́лькавы;

тру́бный таба́к тыту́нь для лю́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)