трохра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохра́дны трохра́дная трохра́днае трохра́дныя
Р. трохра́днага трохра́днай
трохра́днае		 трохра́днага трохра́дных
Д. трохра́днаму трохра́днай трохра́днаму трохра́дным
В. трохра́дны (неадуш.)
трохра́днага (адуш.)		 трохра́дную трохра́днае трохра́дныя (неадуш.)
трохра́дных (адуш.)
Т. трохра́дным трохра́днай
трохра́днаю		 трохра́дным трохра́днымі
М. трохра́дным трохра́днай трохра́дным трохра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трохра́дны, -ая, -ае.

1. З трыма радамі клавішаў (пра гармонік).

2. Размешчаны трыма радамі, у тры рады.

Трохраднае шво.

3. Прызначаны для высеву насення трыма радамі.

Трохрадная сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохра́дны в разн. знач. трёхря́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трохра́дны, ‑ая, ‑ае.

1. З трыма радамі клавішаў (пра гармонік). Трохрадны гармонік.

2. Размешчаны трыма радамі, у тры рады. Трохрадная клёпка.

3. Прызначаны для высеву насення трыма радамі. Трохрадная сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохра́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. (разм.).

Трохрадны гармонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Трохрадны гармонік. На прызбе чубаты салдат-гарманіст па ўвесь мах расцягваў трохрадку. Ставер. Просценькая руская трохрадка З голасам задумліва глухім: У пярэстых, акуратных латках Кулямі прабітыя мяхі. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)