трохго́дка

‘трохгадовая жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трохго́дка трохго́дкі
Р. трохго́дкі трохго́дак
Д. трохго́дцы трохго́дкам
В. трохго́дку трохго́дак
Т. трохго́дкай
трохго́дкаю		 трохго́дкамі
М. трохго́дцы трохго́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трохго́дка

‘трохгадовая расліна; трохгадовы тэрмін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трохго́дка трохго́дкі
Р. трохго́дкі трохго́дак
Д. трохго́дцы трохго́дкам
В. трохго́дку трохго́дкі
Т. трохго́дкай
трохго́дкаю		 трохго́дкамі
М. трохго́дцы трохго́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трохго́дка ж. трёхле́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трёхле́тка

1. трохго́дка, -кі ж.;

2. (о животном) траця́чка, -кі ж.; (о девочке) трохгадо́вая дзяўчы́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trzylatka

ж.

1. трохгодка;

2. трацячка (пра жывёлу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)