тро́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тро́павы тро́павая тро́павае тро́павыя
Р. тро́павага тро́павай
тро́павае		 тро́павага тро́павых
Д. тро́паваму тро́павай тро́паваму тро́павым
В. тро́павы (неадуш.)
тро́павага (адуш.)		 тро́павую тро́павае тро́павыя (неадуш.)
тро́павых (адуш.)
Т. тро́павым тро́павай
тро́паваю		 тро́павым тро́павымі
М. тро́павым тро́павай тро́павым тро́павых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тро́павы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і трапічны ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

троп¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Слова або зварот, якія ўжыв. ў пераносным, алегарычным значэнні.

Паэтычныя тропы.

|| прым. трапі́чны, -ая, -ае і тро́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тропи́ческий​II лит. трапі́чны, тро́павы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трапі́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тропікаў; размешчаны ў тропіках. Трапічная зона. Трапічныя краіны. // Уласцівы тропікам, пашыраны ў тропіках. Трапічныя хваробы. Трапічны лівень. Трапічная гарачыня. // Прызначаны для тропікаў. Трапічны шлем.

•••

Трапічны год гл. год.

трапі́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і тропавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)