Тройцы царква ў Шкітніках 3/495

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Святой Тройцы касцёл у Ішкалдзі, гл. Ішкалдскі касцёл

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тро́йца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тро́йца
Р. тро́йцы
Д. тро́йцы
В. тро́йцу
Т. тро́йцай
тро́йцаю
М. тро́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тро́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тро́йка тро́йкі
Р. тро́йкі тро́ек
Д. тро́йцы тро́йкам
В. тро́йку тро́йкі
Т. тро́йкай
тро́йкаю		 тро́йкамі
М. тро́йцы тро́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каранні́к, -а, мн. -і́, -о́ў, м.

Сярэдні конь у тройцы, які запрагаецца ў аглоблі ў адрозненне ад прысцяжных.

У гэтай тройцы к. быў самым надзейным канём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каранні́к, ‑а, м.

Сярэдні конь у тройцы, які запрагаецца ў аглоблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Whit Sunday [ˌwɪtˈsʌndeɪ] n. BrE дзень Сёмухі, дзень свято́й Тро́йцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тро́йка, -і, ДМ тро́йцы, мн. -і, тро́ек, ж.

1. Лічба

3.

2. Адзнака паспяховасці вучняў, студэнтаў (разм.).

Атрымаць тройку па матэматыцы.

3. Трое коней, запрэжаных поруч у адзін экіпаж.

Катацца на тройцы.

4. Група з трох чалавек або трох аднародных прадметаў.

5. Касцюм, у які ўваходзяць пінжак, штаны або спадніца, камізэлька.

6. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 3 (трамвай, аўтобус і пад.; разм.).

|| прым. тро́ечны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тро́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тройкі (у 4 знач.); прызначаны для язды на тройцы. Троечны экіпаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

The Word

Сло́ва (друга́я асо́ба Сьвято́й Тро́йцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)